Δώσε και σώσε...

Ανέκαθεν δεν είχα καλή σχέση με το χρήμα, αυτό που κάποιοι οικονομολόγοι όρισαν ως το "οποιοδήποτε εμπορεύσιμο αγαθό ή υπηρεσία που χρησιμοποιείται από μια κοινωνία ως υποκατάστατο αξίας, ένα μέσο ανταλλαγής, και μια μονάδα υπολογισμού. Δεδομένου ότι οι ανάγκες προκύπτουν φυσικά, οι κοινωνίες δημιουργούν ένα συναλλακτικό μέσο όταν δεν υπάρχει κανένα. Σε άλλες περιπτώσεις, μια κεντρική αρχή δημιουργεί ένα συναλλακτικό μέσο, αυτή είναι συχνότερα η περίπτωση στις σύγχρονες κοινωνίες με τα χαρτονομίσματα.
Η αξία των χρημάτων προκύπτει κατά ένα μέρος από τη χρησιμότητά του ως μέσο ανταλλαγής, εντούτοις η χρησιμότητά του ως μέσου ανταλλαγής εξαρτάται από την αναγνώριση της αγοραστικής του αξίας. Ως εκ τούτου αυτές οι δύο πτυχές των χρημάτων είναι αλληλοεξαρτώμενες. Τα προϊόντα ήταν η πρώτη μορφή χρημάτων που εμφανίστηκαν. Στο πλαίσιο ενός συστήματος χρημάτων - προϊόντων, το αντικείμενο που χρησιμοποιείται ως χρήμα έχει την αξία έμφυτη. Υιοθετείται συνήθως για να απλοποιήσει τις συναλλαγές σε μια οικονομία ανταλλαγής, κατά συνέπεια λειτουργεί πρώτα ως μέσο ανταλλαγής. Αρχίζει ως «αποθήκη» αξίας, δεδομένου ότι οι κάτοχοι των φθαρτών αγαθών μπορούν εύκολα να τους μετατρέψουν σε ανθεκτικά χρήματα. Στις σύγχρονες οικονομίες, τα χρήματα προϊόντων έχουν χρησιμοποιηθεί επίσης ως μονάδα απολογισμού. Τα στηριγμένα σε χρυσό νομίσματα είναι μια κοινή μορφή χρημάτων."
Ναι, μικρός ήμουν από τους τυχερούς που έπαιρνα χαρτζιλίκι από τον grandfather και την γιαγιά καθώς και από τους γονείς. Μετά από λίγα χρόνια διαπίστωσα με φρίκη το πόσο εύκολο είναι να το ξοδέψεις και όχι να το βγάλεις. Διαπίστωσα με φρίκη πως ο αγαπημένος μου τότε (και σχεδόν συνομήλικος μου) παίχτης της Liverpool έπαιρνε χρήματα την εβδομάδα που ο πατέρας μου θα χρειαζόταν να δουλέψει τουλάχιστον μια δεκαετία και να τρώει κουνουπίδι για να έχει αυτά τα χρήματα την στιγμή που εκείνος είχε υπογράψει το εβδομαδιαίο συμβόλαιο του.
Έτσι ένα ωραίο πρωινό εγκατέλειψα την καθημερινή αγορά της πρωινής αθλητικής εφημερίδας....σήμερα παρακολουθώ αθλητικά μα δεν παθιάζομαι όπως παλιά γιατί τρελαίνομαι όταν ακούω: " Ο Πρόεδρος θα αυξήσει τις ετήσιες αποδοχές του παίχτη....από 500,000 ευρώ σε 1,800,000 ευρώ".
Και αυτός ο παίχτης είναι μόνο είκοσι-δύο ετών και δεν ξέρει να μιλήσει! Πολλές φορές δεν ξέρει καν να κλωτσάει το τόπι!!......και εγώ κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος του και παίρνω....θα έλεγα τι παίρνω αλλά θα πέσει λογοκρισία.
Μετά έπαθε το ατύχημα η γιαγιά και ερχόταν ο γιατρός-κύριος “τάδε” και για κάθε επίσκεψη έβλεπα τα 100 ευρώ να βγαίνουν και να μπαίνουν στο πορτοφόλι του από δέρμα κροκόδειλου-και ουχί ανθρώπου- και τρελαινόμουν.
Μετά για 2100 ευρώ παρά λίγο να με πάει μέσα μια Τράπεζα επειδή δεν είχα τα χρήματα και μετά βγήκε ο κύριος Διοικητής της “Τάδε” Τράπεζας και είπε :
"Oι Τράπεζες θα πρέπει να βοηθήσουν τους πελάτες τους με οποιοδήποτε κόστος γιατί ο πελάτης έχει πάντα δίκιο"
Ναι αλλά έχει πάντα δίκιο αρκεί να ωφελεί την επιχείρηση...
Ναι ανήκω στη γενιά των 650 ευρώ και κοντεύω να τρελαθώ από την γκρίνια των δικών μου ανθρώπων για το πρεστίζ που ο καθένας μας έχει να επιδεικνύει στο κοινωνικό υπόβαθρο, οπού κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα μυαλά και τρέμω στην ιδέα πως οι γυναίκες με κρίνουν από την τσέπη μου…Αλλά και με τα χρήματα που παίρνω κοντεύω να τρελαθώ ακόμα πιο πολύ....Γιατί ποτέ δεν μαζεύονται!!
Ναι έχω προτείνει ουκ ολίγες φορές στους κολλητούς και μηχανόβιους φίλους μου να κάνουμε μια ληστεία! Και, ναι, κάνει κρύο και οι αναθεματισμένοι στο νετ-καφέ πάλι δεν άνοιξαν τον κλιματισμό και δεν ξέρω τι να γράψω....
Και ναι πρέπει να βρω χρήματα επειγόντως...
Μήπως σας βρίσκονται 2 ευρώ.....??

Και να μην ξεχάσω να χαμογελάω…